Disks zijn momenteel groot, 13 Gb is niet zeldzaam, dus het is niet handig alles in slechts één deel te hebben. Alleen windows doet dit, en als je Linux gebruikt, kan dit zo zjn omdat je er niet bewust van bent hoe ineffeciënt het andere is.
Dus een harddisk is gewoonlijk in een aantal stukken onderverdeeld die "partities" worden genoemd (zie de "partitie mini HOWTO" voor details, en lees ook /usr/doc/package/util/README.fdisk)
Laten we eens kijken naar een (deel van) mijn eigen afdruk van fdisk -l :
Disk /dev/hdb: 255 heads, 63 sectors, 523 cylinders Units = cylinders of 16065 * 512 bytes
Device Boot Start End Blocks Id System
/dev/hdb1 1 153 1228941 83 Linux
/dev/hdb2 154 166 104422+ 82 Linux swap
/dev/hdb3 * 167 291 1004062+ 83 Linux
/dev/hdb4 295 523 1839442+ 5 Extended
/dev/hdb5 295 422 1028128+ 83 Linux
/dev/hdb6 423 523 811251 6 FAT16
Dit is mijn tweede harddisk, gebonden aan gissingen en uitprobeersels (de eerste is te eenvoudig en dus niet interessant).
/dev/hdb is mijn tweede ide-disk (slave op de primaire interface),
/dev/hdb1 is de eerste primaire partitie, draaiend vanaf het eerste (1) blok tot blok 153.
Er kunnen vier van dergelijke primaire partities zijn. Als iemand er meer dan 4 wil, moet één ervan een "extended" partitie zijn (niet noodzakelijkerwijs de vierde) en alle andere partities worden "logical" genoemd en deze bevinden zich binnenin de extended partitie. Merk op dat partitienummer 5 en partitienummer drie hetzelfde begin hebben. Nummer vijf is logical, nummer 4 extended. Logische partities beginnen altijd op 5, zelfs als er geen 4 primaire partities zijn.