Verder Terug Inhoud

1. Introductie

1.1 Revisiehistorie

1.2 Automount - wat en waarom?

Automounting is het proces waarbij het mounten en unmounten van bepaalde bestandssystemen automatisch wordt gedaan door een daemon. Als het bestandssysteem niet is gemount, en een gebruiker het tracht te benaderen, dan zal het automatisch (weer) worden gemount. Dit is vooral handig in grote netwerkomgevingen en voor het crossmounten van bestandssystemen tussen een paar machines (vooral machines die niet altijd online zijn). Het kan ook handig zijn voor verwijderbare devices, of een paar andere gebruiken, zoals het eenvoudig schakelen tussen een forced-on ascii conversie mount van een dos bestandssysteem en een forced-off ascii conversie mount van hetzelfde dos bestandssysteem. Als Linux nieuw voor je is en je begrijpt niet wat mounten en daemons zijn, raadpleeg dan wat documentatie over dit onderwerp.

1.3 Typen automounting

Er zijn twee typen automounters onder Linux; AMD en autofs. AMD is de automount daemon, en werkt naar men mag aannemen als de SunOS AMD. Het is in userspace geïmplementeerd, wat betekent dat het geen onderdeel van de kernel uitmaakt. De kernel hoeft automounting niet te begrijpen als je via de AMD daemon, die al het bestandssysteemverkeer via het NFS systeem routeert, NFS mount naar de lokale host. Autofs is een nieuwer systeem dat wordt bijgestaan door de kernel, wat betekent dat de bestandssysteemcode van de kernel weet waar de automount mountpoints zijn op een anderszins normaal onderliggend fs, en het automount programma neemt het van daaruit over. Alleen autofs zal in deze mini-HOWTO worden beschreven.


Verder Terug Inhoud