Er zijn drie te onderscheiden onderdelen in de installatie, als eerste het bouwen van het primaire O/S op een eigen toegewezen drive. Ten tweede het bouwen van een tweede disk met welk alternatief O/S je dan ook uitkoos. En als laatste het herconfigureren van de BIOS en LILO om ondersteuning te bieden aan beide disks.
Installatie van het primaire/operationele O/S is tamelijk eenvoudig. Behandel het systeem alsof het een systeem met een enkele disk is, dat aan Linux is toegewezen. Raadpleeg de documentatie die met je distributie werd meegeleverd of zie de http://www.linuxdoc.org/HOWTO/Installation-HOWTO.html voor details over het installeren van Linux.
Omdat dit uiteindelijk een installatie is die uit meerdere disks bestaat, moeten er een paar stappen worden ondernomen om de installatieroutines om de tuin te leiden door ze tijdens het installatieproces te laten denken dat het een systeem is met een enkele disk.
Verwijder als eerste de verwijderbare harddisk en zorg ervoor dat de overblijvende drive in de BIOS (na de diskette) wordt geïdentificeerd als het secundaire bootdevice. Het installatieprogramma van het besturingssysteem zou slechts één disk mogen zien, en dat is de disk waarop je het gaat installeren. Op die manier is het geen vraagstuk waar het zal worden geïnstalleerd. Bovendien zal het alles installeren zoals van toepassing is op een systeem met enkele disk.
Geef het installatieprogramma op, wanneer daarom wordt gevraagd, de gehele disk voor het besturingssysteem te gebruiken. Ik accepteerde de standaard RedHat partitionering en installeerde de algemene LILO in de MBR.
Zodra de installatie compleet is, herstart je het systeem ter bevestiging dat je systeem naar behoren werkt. Vanaf dit punt zou je een volledig functionele computer moeten hebben die direct in Linux boot.
Nu je een volledig functioneel systeem hebt, kun je verder gaan met het opbouwen van een tweede disk met de alternatieve besturingssystemen.
Selecteer één of twee besturingssystemen voor de tweede disk. Ik koos voor mijn initiële testsituatie zonder reden voor Windows 98 en BeOS. Ik partitioneerde een 8GB drive in twee 4GB primaire partities en installeerde Windows 98 op de eerste partitie en BeOS op de tweede.
Doe hetzelfde met deze installatie als je deed met de eerste. Deactiveer de eerste disk in de BIOS zo dat dit installatieprogramma het zelfs niet zal zien. Dit is heel belangrijk. Als je de eerste disk fysiek kunt verwijderen of deactiveren, doe dit dan! Hiermee zal je primaire systeem veilig worden gesteld voor enige fouten van jouw kant of bovenmatig hebberige besturingssystemen die alle disks over willen nemen die ze gedurende de tweede installatie zien. Als je ergens in de toekomst besluit een andere verwijderbare disk te creëren, zorg er dan voor dat je deze stap herhaalt.
Zodra dit klaar is, installeer je de besturingssystemen naar keuze net als of je de installatie uit zou voeren op een systeem met een enkele disk.
Als je slechts één besturingssysteem op de tweede disk hebt, plug dan gewoon de installatiedisk erin en laat het zijn werk doen. Windows 95 of 98 of zo ongeveer elk ander besturingssysteem, inclusief een tweede Linux, zou op deze wijze prima moeten installeren. Maak het voor Windows 9x mogelijk naar de MBR te schrijven. Selecteer bij het installeren van Linux de MBR als lokatie om LILO te installeren.
Ik besloot twee besturingssystemen op de tweede disk te installeren zodat ik de functionaliteit van overlappende bootloaders kon bevestigen.
Ik installeerde Windows 98 als eerste omdat het automatisch de MBR overschrijft en het zou elke bootloadercode hebben overschreven die ik eventueel daar zou hebben geplaatst. Vervolgens installeerde ik BeOS op de tweede partitie en draaide bootman, de BeOS bootloader. Daarmee bouwde ik een bootmenu voor de tweede disk en overschreef doelbewust de Windows 98 MBR.
Bootman was niet essentieel, ik zou net zo goed iedere andere op de MBR gebaseerde bootloader hebben kunnen gebruiken, maar het was beschikbaar en het werkt nogal goed.
Herstart het systeem regelmatig om jezelf ervan te verzekeren dat alles naar behoren werkt zoals dat het doet op een systeem met een enkele disk. Ik herstartte het systeem na iedere O/S installatie om er zeker van te zijn dat het goed werkte en ook dat het bootloader menu naar behoren werkte.
Herconfigureer de BIOS zodanig dat het wederom de eerste disk als de bootdisk herkent (sluit het fysiek weer aan als je de verbinding ervan met het systeem eerder verbrak) en zo dat het ook de tweede disk herkent. Hoe je dit doet is erg systeemspecifiek en afhankelijk van je BIOS en of je een SCSI/IDE of IDE/IDE setup hebt. Ik heb geen SCSI/SCSI setup geprobeerd omdat SCSI-disks en verwijderbare frames heel wat duurder zijn dan IDE-disks en frames. Ik wilde performance voor mijn primaire O/S, maar kon goedkope drives voor de andere besturingssystemen accepteren.
Stel het type van de tweede disk in op "Auto" of "Automatic". Hiermee wordt de BIOS gedwongen het type disk tijdens de systeemstart dynamisch vast te stellen. Het is mij met succes gelukt een oude 512MB disk, een 4GB, een 8GB en zelfs een 100MB IDE Zipdisk als de tweede disk te gebruiken. Allen werden door de BIOS automatisch herkend.
Herstart het systeem en ga terug naar Linux. Zelfs al zijn er nu ten minste twee besturingssystemen geïnstalleerd, deze LILO is alleen bekend met de oorspronkelijke Linux en zou er automatisch in moeten booten. Bekijk het bootproces en je zou een melding moeten zien dat een disk automatisch wordt geïdentificeerd. Controleer zodra geboot met dmesg voor de zekerheid dat Linux de tweede disk herkent.
Zodra je hiermee klaar bent, moet je LILO op de eerste disk herconfigureren om het van de tweede disk op de hoogte te brengen. Hier zijn twee verschillende lilo.conf bestanden, één voor SCSI/IDE en een andere voor een IDE/IDE systeem. Beiden hebben een aantal sterke en zwakke kanten...
# lilo.conf bestand voor een interne SCSI-disk en een verwijderbare disk # geconfigureerd als een master op de primaire IDE-connectie disk = /dev/sda # Deze vier regels zijn noodzakelijk om bios = 0x80 # de SCSI heringedeeld te krijgen als de disk = /dev/hda # primaire drive zelfs als het in de BIOS als het bios = 0x81 # bootdevice is geselecteerd. Dit is wellicht een # specifiek probleem van de BIOS. # Zonder deze regels krijg je van LILO de volgende foutmeldingen: # # LILO version 21, Copyright 1992-1998 Werner Almesberger # # ading boot sector from /dev/sda # Warning: /dev/sda is not on the first disk # en LILO blijft of hangen bij LI of blijft eindeloze "01 "'en over het scherm # herhalen boot=/dev/sda map=/boot/map install=/boot/boot.b prompt timeout=50 image=/boot/vmlinuz-2.2.12-20smp label=Linux root=/dev/sda1 initrd=/boot/initrd-2.2.12-20smp.img read-only other = /dev/hda # other = /dev/hda is het sleutelelement. In plaats van lilo door te # verwijzen naar een specifieke partitie, wordt het doorgestuurd naar # de MBR op de tweede disk. Zo hoeft LILO niet te weten over de tweede # disk en kunnen we deze tweede disk door een andere vervangen omdat # LILO ongeacht welke specifieke disk is geïnstalleerd altijd naar # dezelfde plaats gaat. LILO was de enige bootloader # die ik kon vinden die dit deed. label = Disk2 map-drive = 0x80 to = 0x81 map-drive = 0x81 to = 0x80 # De map-drive regels zijn nodig om de tweede disk te laten denken dat het # in werkelijkheid de bootdisk is # lilo.conf bestand voor een systeem met twee IDE-drives. Beiden zijn ingesteld # als master, /dev/hda op de primaire connector en /dev/hdc op de secundaire. # /dev/hdb is een CDROM slave aangesloten op de primaire IDE connector. # disk = /dev/hda # Deze regels zijn voor de IDE/IDE installatie niet nodig # bios = 0x80 # omdat de BIOS al op de hoogte is van de volgorde # disk = /dev/hdc # bios = 0x81 boot=/dev/hda map=/boot/map install=/boot/boot.b prompt timeout=50 image=/boot/vmlinuz-2.2.5-15 label=linux root=/dev/hda4 read-only other = /dev/hdc # other = /dev/hdc is weer de sleutel. Hiermee wordt LILO gewoon doorgestuurd # naar de MBR van de tweede disk. Wat daar dan ook is, dat krijgt de controle. label = Disk2 map-drive = 0x80 to = 0x81 map-drive = 0x81 to = 0x80
De /dev, boot, map en image regels zijn specifiek voor het systeem en de jouwe zullen waarschijnlijk anders zijn dan die van mij. De regels in je initiële /etc/lilo.conf bestand zouden je een accurate leidraad voor je systeem moeten geven. Ik kopieerde het "Linux" record vanuit het oorspronkelijke bij de installatie gegenereerde lilo.conf bestand direct in het nieuwe lilo.conf. Hiermee zou je in "Linux" moeten kunnen booten en lilo.conf kunnen aanpassen zelfs als het "Disk2" record totaal mislukt.
Tenslotte start je lilo -vvv op zodat je zeker weet dat het er mee eens is wat je probeert te doen.